Ο «φυσιολογικός» άνθρωπος. Υπάρχει στ’ αλήθεια τέτοιο πράγμα; Η κοινωνία μας φοράει έναν ζουρλομανδύα κομφορμισμού από την ώρα που θα γεννηθούμε. Μας «διαπαιδαγωγεί». Δηλαδή μας αναγκάζει να συμμορφωθούμε στις δικές της επιθυμίες. Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο, οι όροι «υγεία» και «τρέλα» γίνονται ύποπτοι. Ο «σχιζοφρενής» μπορεί απλώς να είναι κάποιος που δεν μπόρεσε ή δεν θέλησε να υποταχθεί. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)
Ο Σταύρος Σταυρίδης σπούδασε αρχιτεκτονική στο ΕΜΠ. Εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων της Πολυτεχνικής Σχολής του ΑΠΘ με θέμα "Η πολιτισμική εξάρτηση της συμβολικής σχέσης με τον χώρο". Μετείχε στην συντακτική ομάδα του περιοδικού "Εφήμερη πόλη" (κριτικός, βιωματικός και φαντασιακός λόγος για το χώρο). Είναι μέλος της συντακτικής επιτροπής του περιοδικού "Ουτοπία" (δίμηνη έκδοση θεωρίας και πολιτισμού). Έχει δημοσιεύσει πολλά άρθρα με αντικείμενο τη θεωρητική διερεύνηση των προβλημάτων του χώρου και της αρχιτεκτονικής.
Ευτυχώς που δεν γεννήθηκα όμορφη...Έτσι άρχισε να μου μιλάει για τη ζωή της εκείνο το δειλινό. Αφησε αυτή την πρώτη φράση να σπάσει τη σιωπή, σαν κάτι απλό μα και πολύτιμο, διάφανο σαν διαμάντι. Ευτυχώς που δεν γεννήθηκα όμορφη... Ποια άλλη γυναίκα θα είχε τολμήσει να μιλήσει έτσι; Ποια θα μπορούσε να δει μέσα της με τέτοια διαύγεια, να ξεπεράσει τη στοιχειώδη φιλαρέσκεια του φύλου της και να πει κάτι τέτοιο για τον εαυτό της; Μονάχα μία. Η υπέροχη, η μοναδική, η αξεπέραστη Αθηνά.
Ο Άντονυ Μπουρνταίν, μάγειρας-ταξιδευτής μια ζωή και συγγραφέας του μπεστ σέλλερ Κουζίνα Εμπιστευικό, ξεκινάει να κάνει το γύρο του κόσμου. Αλλά μιας και πρόκειται για τον Μπουρνταίν δεν υπάρχει περίπτωση να μιλήσουμε για ένα συμβατικό γύρο του κόσμου... Εμπνευσμένος από το Αποκάλυψη τώρα ο αποκαλούμενος και Τζακ Κέρουακ της μαγειρικής παίρνει το δρόμο για τη Σαϊγκόν και την Πνομ Πενχ αλλά τον βρίσκουμε και στο Τόκιο, στην Αγία Πετρούπολη, στην Πορτογαλία, στο Μαρόκο, στο Μεξικό, στο Λονδίνο και στο Εδιμβούργο.
Με τούτο το θεμελιώδες στην κατηγορία του βιβλίο, συμπύκνωση
άπειρου γνωστικού υλικού, ο Ρόμπερτ Γκρέιβς ανακαλύπτει τα ίχνη
του μυστηρίου της Λευκής Θεάς στην οικουμενική μυθολογία και
ιστορία, στα εξελικτικά στάδια του παγκόσμιου πολιτισμού, και
αποκρυπτογραφεί τη μυστική γλώσσα των φανερώσεών της από τότε
που πρωτογεννήθηκε η ποίηση μέχρι τις μέρες μας, συντάσσοντας
μιαν ιστορική γραμματική του ποιητικού μύθου.
«Ο Σολωμός είναι λοιπόν "εθνικός ποιητής" με την έννοια που έχει η περίφραση αυτή στην Ευρώπη στο πρώτο μισό του 19ου αιώνα, ιδιαίτερα για τα μικρότερα έθνη που αναζητούν την "εθνική" ανεξαρτησία τους, αλλά και για μερικά μεγαλύτερα (Γερμανία, Ιταλία) που επιδιώκουν την "εθνική" τους ενότητα. Στην εποχή εκείνη ο όρος "ποίηση" έχει ακόμη το εύρος του όρου «λογοτεχνία».
O άνθρωπος είναι καμωμένος από συγκρούσεις. Η αρμονία που αποτελεί προϋπόθεση αλλά και στόχο, η ωριμότητα, δύσκολα πετυχαίνονται στην πράξη. Αν τα αντίθετα στο σύμπαν –στο εξαίσιο πέρασμα της μέρας στη νύχτα, του χειμώνα στο καλοκαίρι, της βροχής στον ήλιο, της φουρτούνας στη νηνεμία–, όλα τα διαφορετικά συνταιριάζουν υπέροχες συμφωνίες, στις συμπεριφορές μας και στα συναισθήματά μας συνεχώς γρονθοκοπούνται. Ο πόλεμος με τον μισητό, μειονεκτικό εχθρό-εαυτό επιζητά αφορμές να μεταφέρει την οργή του, την πίκρα του, την απογοήτευση της αδυναμίας του έξω.
