Ο Μάρλοου στον Εδουάρδο Β΄, μια τραγωδία κατόπτρων, που πρωτοπαίχτηκε το 1593, παρουσιάζει πρώτη φορά στην ελισαβετιανή σκηνή το πρόβλημα της ριζικής αντίστασης σ' έναν ανάξιο ηγεμόνα και το επεξεργάζεται με εξαιρετική τόλμη. Ο Μάρλοου γνωρίζει τους μηχανισμούς άσκησης της εξουσίας από μέσα και οδηγεί σε αποφάσεις διόλου θεολογικής αλλά πολιτικής φύσεως. Για τις αγριότητες του εμφυλίου και την ερείπωση της χώρας όλοι είναι υπεύθυνοι: ο βασιλιάς, η βασίλισσα, οι ευνοούμενοι, η εκκλησία, οι ευγενείς.

Επ' εσχάτων κατέστησαν συχναί απόπειραι δολοφονίας Γερμανών στρατιωτικών. Οι δράσται ανήκουσι κατά το πλείστον εις κομμουνιστικούς κύκλους. Αι γερμανικαί ένοπλαι δυνάμεις θα καταπολεμήσουν ριζικώς πάσαν απόπειραν δολοφονίας και διαταράξεως της ησυχίας της χώρας.
Εις το μέλλον δια κάθε δονευόμενον Γερμανόν στρατιώτην, θα εκτελούνται 50 Έλληνες, δια κάθε τραυματιζόμενον Γερμανόν στρατιώτην 10 Έλληνες. Οι εκτελούμενοι θα εκλέγωνται μεταξύ των κύκλων των υπευθύνων δια την απόπειραν ταύτην.

Στην "Παρέλαση" ο συγγραφέας καταγράφει παιδικές αναμνήσεις και βιώματα της κατοχικής και μετακατοχικής περιόδου αναζητώντας τις αρχικές αιτίες της σημερινής ματιάς του, ενώ στην "Ενηλικίωση" προχωρεί προς το σήμερα με βλέμμα που φορτίζεται προοδευτικά από εμπειρίες, ιδέες και αισθήματα.
Μερικά από τα διηγήματα των δύο αυτών συλλογών αποτέλεσαν το υλικό για το σενάριο της τηλεοπτικής σειράς με γενικό τίτλο "Η παρέλαση". (Από την παρουσίαση της έκδοσης)

Το βιβλίο της Χάνα Σήγκαλ είναι μια μονογραφία για τη Μέλανι Κλάιν, ψυχαναλύτρια που η συμβολή της στην ανάλυση παιδιών και ενηλίκων υπήρξε σημαντική. Κείμενο γλαφυρό, που εντάσσει την επιστημονική πορεία της Μέλανι Κλάιν στο ιστορικό πλαίσιο, τόσο το προσωπικό όσο και των ψυχαναλυτικών ιδεών.

Η Ισπανική Επανάσταση ήταν η τελευταία κλασική εργατική και αγροτική επανάσταση στην Ευρώπη, καρπός της οποίας υπήρξε το μεγαλύτερο κοινωνικό πείραμα όλων των εποχών: η αυτοδιεύθυνση, η λειτουργία των εργοστασίων, των αγρών και των επιχειρήσεων από τους ίδιους τους εργαζόμενους, σε ευρεία κλίμακα, δηλαδή, η κατάργηση κάθε διαμεσολάβησης, εκμετάλλευσης, εξουσίας και αλλοτρίωσης.

Το "Πήδημα θανάτου" είναι επανέκδοση -σε 5η έκδοση- του βιβλίου του Γιώργου Σκούρτη "Το μυθιστόρημα μίας δολοφονίας", το οποίο, παρόλο που εγκωμιάστηκε εξαιρετικά απ' τους κριτικούς και τους "πιστούς" αναγνώστες του συγγραφέα, παραμένει σχεδόν άγνωστο στην πλειοψηφία των αναγνωστών της νεοελληνικής λογοτεχνίας. Είναι μια εντελώς παράδοξη ιστορία που ο συγγραφέας είχε διαβάσει στα "ψιλά" του Newsweek, ταξιδεύοντας με το αεροπλάνο από Νέα Υόρκη-Σικάγο. Ένας νέος άντρας πήγε στην αστυνομία και δήλωσε ότι επρόκειτο να σκοτώσει οπωσδήποτε (!) μια κοπέλα.

Τα ημερολόγια της Μαρίνας Τσβετάγεβα δεν καταγράφουν μόνο τα εξωτερικά γεγονότα. Αν και σκιαγραφούν θαυμάσια μια εποχή που αναστάτωσε τόσο τη χώρα της όσο κι ολόκληρο τον κόσμο, απέχουν πολύ από μια απλή περιγραφή συμβάντων. Δίνουν μια καθημερινότητα, ποιητική, ιδιόμορφη, όπου τα εσωτερικά γεγονότα δεν είναι απλώς αντίλαλος του έξω κόσμου, αλλά συχνά γίνονται η κυρίαρχη φωνή. Έτσι, ιστορικά γεγονότα, καθημερινή ζωή στη Μόσχα του 1917-20, ονόματα γνωστά και άγνωστα, σκέψεις, ποίηση, πλέκονται αδιάρρηκτα στις σελίδες αυτών των ημερολογίων.

Μητέρα: η θέση της μητέρας στην ανθρώπινη κοινωνία. Έχουμε συνειδητοποιήσει τον ουσιαστικό της ρόλο; Αναγέννηση: καθετί ακολουθεί έναν αναπόφευκτο κύκλο εξέλιξης. Διαβαίνουμε ένα ανοδικό εξελικτικό σπειροειδές. Κάθε χειμώνα τον διαδέχεται η άνοιξη. Κατά πόσο βιώνουμε συνειδητά αυτή την πορεία; Πνεύμα: μια άλλη πραγματικότητα υπάρχει πίσω από αυτή της υλικής μας έκφρασης. Από την παιδική ηλικία θα μεταφέρεται μέσα από τα παραμύθια. Άραγε, αντιλαμβανόμαστε τη σημαντικότητα μιας τέτοιας αλήθειας; Κατεργάρης: μια παραδοσιακή μορφή που αναδύεται από τα βάθη της αρχέγονης φύσης μας.