Τεύχος 2 | Μάρτης - Απρίλης 2020

 ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ - ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Γιώργος Μαρίνος: Οι διεθνείς ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί, η επίδρασή τους στην περιοχή μας και η στρατηγική των αστικών τάξεων Ελλάδας - Τουρκίας

Λουκάς Αναστασόπουλος: Η όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και ο «δούρειος ίππος» του οπορτουνισμού

Ιδεολογική Επιτροπή της ΚΕ του ΚΚΕ: Οι εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ/ ΚΙΝΑΛ στο φόντο του πρόσφατου συνεδρίου του

Β. Ι. ΛΕΝΙΝ - 150 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ

Εισαγωγικό σημείωμα

Β. Ι. Λένιν: Το ζήτημα της ειρήνης

Η συλλογή κειμένων Από τον Απρίλη στον Οκτώβρη περιλαμβάνει κείμενα του Λένιν από τη συγκλονιστική περίοδο που μεσολάβησε από την επανάσταση του Φλεβάρη μέχρι τον κοσμοϊστορικό Οκτώβρη του 1917: Κρίσιμα κείμενα, που αποτέλεσαν ορόσημα για τη διαμόρφωση της γραμμής των Μπολσεβίκων. Κείμενα εισηγήσεων, κομματικών επεξεργασιών και αποφάσεων του Μπολσεβίκικου Κόμματος. Ομιλίες, γράμματα, τηλεγραφήματα και οδηγίες του Λένιν, καθώς και αγωνιώδεις επιστολές-εκκλήσεις του προς την ΚΕ των Μπολσεβίκων για τα μέτρα άμεσης οργάνωσης της εξέγερσης του Οκτώβρη.

Η ζωή και οι εμπειρίες ενός νεαρού ζευγαριού και των παιδιών τους, που φεύγουν από την Τρίπολη για να εγκατασταθούν σ’ έναν «πρότυπο» οικισμό μεταλλείων. Στη νουβέλα αυτή η Πίτσα Σωτηράκου φωτίζει μια σύγχρονη νεοελληνική τραγωδία. Αντλεί το υλικό της από πραγματικά γεγονότα και καταστάσεις, έτσι όπως τα έζησε η ίδια σα γιατρός στη Λάρυμνα ή της αφηγήθηκαν γυναίκες της περιοχής. Το έργο κορυφώνεται με τη μεγάλη απεργία της ΛΑΡΚΟ το 1977 και τον αντίκτυπό της πάνω στο ζευγάρι.

Η πείρα έχει δείξει ότι κάθε νέος που ετοιμάζεται να υπηρετήσει τη θητεία του θέλει να γνωρίζει για το μηχανισμό των Ενόπλων Δυνάμεων. Επιπλέον, η θητεία έχει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και αποτελεί μια διαδικασία που αλλάζει τη ζωή και την καθημερινότητα του νέου στρατεύσιμου.

Ωστόσο, είναι μια διαδικασία στην οποία ο νέος πρέπει να κρατήσει και διατηρήσει την ίδια αγωνιστική στάση που είχε και στον εργασιακό του χώρο, στη σχολή του, στη γειτονιά του, για την αντιμετώπιση των προβλημάτων του.

" Ήταν έθιμο των Μάγια ν' αποκόβουν τον ομφάλιο λώρο των νεογέννητων μ' ένα μαχαίρι από οψιδιανό. Το αίμα που ανάβλυζε αφηνόταν να πέσει πάνω σε μια κουτσούνα καλαμποκιού που τους κόκκους της σπέρνανε σταδιακά, συνάμα με το μεγάλωμα του παιδιού."... Το καλαμπόκι συνοδεύει τους ανθρώπους της Κεντρικής Αμερικής από τη γέννηση μέχρι το θάνατό τους. Αποτέλεσε το βασικό οικονομικό στήριγμά τους και γύρω απ' αυτό αναπτύχθηκαν πολλοί μύθοι και έθιμα των λαών που ζουν στην Κεντρική Αμερική.

Οι εικαστικές δημιουργίες στις φυλακές και στις εξορίες φιλοτεχνήθηκαν σε συνθήκες ωμής κρατικής βίας, σωματικών και ψυχικών βασανιστηρίων. Αποτυπώνουν αυτήν τη βία, αλλά και την αντίσταση ενάντιά της, αποτυπώνουν την προοπτική του αγώνα για έναν καλύτερο κόσμο. Αποτελούν ιστορικά τεκμήρια, με σημαντική εικαστική αξία, φανερώνοντας πως η τέχνη δεν προορίζεται για να διακοσμεί σαλόνια, αλλά ξεκινά και καταλήγει στον ίδιο τον άνθρωπο, παίρνει θέση και γίνεται όπλο, μέσω της διεισδυτικότητάς της, στα χέρια των δημιουργών και του λαού.

Πρωί! Το πρώτο μήνυμα: τ' ορνίδι νάτο! λάλησε.
Κι απτίς καρδιές ροδίνισε το φως. Η νύχτα πάει.
Σαν πέπλο αχνό το σύννεφο στους ουρανούς εκύλησε
μαύρο και πίσω ολόχαρη η αυγούλα ροδοσκάει...

Του ήλιου το φως δε φαίνεται ακόμα στον ορίζοντα.
Μα θα φανεί. Αδέρφια μου, το ρόδισμα θα δούμε
μόνο της αυγής, που ξέφυγε από τα νέφη τα μουντά.
Μονάχα Αυγή. Του ήλιου το φως εμείς δε θα χαρούμε;

Οι Φυλακές της Γυάρου ιδρύθηκαν το 1947. Στις 11.7.1947 έφτασαν στη Γιούρα οι πρώτοι 551 φυλακισμένοι από τις Φυλακές της Καλαμάτας. Ακολούθησαν αλλεπάλληλες καραβιές κρατούμενων κομμουνιστών απ' όλες τις φυλακές της χώρας κι έτσι, μέχρι να βγει ο Σεπτέμβρης του 1947, έφτασαν περισσότεροι από 7.000 κρατούμενοι. Το Μάρτη του 1950 η δύναμη της Γυάρου έφτασε τους 9.750 κρατούμενους αγωνιστές, ενώ συνολικά στα τρία πρώτα χρόνια πέρασαν από το κάτεργο 18.000 κρατούμενοι.

Η αξία του βιβλίου Η καινούργια πατρίδα δε βρίσκεται μόνο στο ότι συμπληρώνει ένα κενό στη βιογραφία του Γιώργου Φαρσακίδη. Το κείμενο αυτό είναι πολύτιμο και για όσους ενδιαφέρονται για την ιστορία της Θεσσαλονίκης. Οι γοητευτικές περιγραφές του Φαρσακίδη μάς παρουσιάζουν μια ξεχασμένη πόλη, τη Θεσσαλονίκη της δεκαετίας του ’30. Μέσα από τα παρατηρητικά του μάτια ζωντανεύουν οι γειτονιές της πόλης, οι χαρακτηριστικοί τύποι της, τα μαγαζιά της, οι καθημερινές ασχολίες των ανθρώπων, οι συζητήσεις τους στα καφενεία, ο αγώνας τους για επιβίωση και για αξιοπρέπεια.

Στο κολαστήριο της Μακρονήσου ο άνθρωπος έδειξε την πιο σκοτεινή και την πιο φωτεινή πλευρά του. Οι βασανιστές έγιναν λυκάνθρωποι. Οι κομμουνιστές και όλοι οι αγωνιστές που «επισκέφτηκαν» το νησί και δε λύγισαν έγραψαν πλευρές της ανθρώπινης Ιστορίας με το αίμα τους.

To θεατρικό έργο Στο Σύρμα είναι βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα και καταστάσεις. Κάποιες σκηνές είναι αποτέλεσμα έμπνευσης ή διασκευής περιγραφών που συνάντησε ο συγγραφέας, μελετώντας βιβλία ανθρώπων οι οποίοι την περίοδο 1947-1950 «φιλοξενήθηκαν προς αναμόρφωσιν» στη Μακρόνησο και κατέθεσαν τη δική τους μαρτυρία.