Εσύ κι εγώ για μια ολόκληρη χρονιά, μια οποιαδήποτε χρονιά, κάθε χρονιά. Εσύ κι εγώ επικίνδυνα ευτυχισμένοι. Αιώνιοι, περαστικοί και κυνηγημένοι μόνο από τον εαυτό μας.

Εσύ κι εγώ για να βγάζει νόημα το τίποτα, για να δικαιούμαστε να ρισκάρουμε το πάντα. Εσύ κι εγώ, αφού δε θέλουμε άλλον τρόπο.

***

Από τις εκδόσεις ΡΟΕΣ κυκλοφόρησε το ποιητικό Ημερολόγιο για ερωτευμένους του Χρήστου Κούκη – ένα πρωτότυπο και άκρως ρομαντικό «εγκόλπιο», που στοχεύει σ’ ένα ευτυχέστερο Νέο Έτος!

Μεγάλος έρωτας του Νίτσε, ερωμένη του Ράινερ Μαρία Ρίλκε, μαθήτρια του Φρόυντ, η Λου Αντρέας-Σαλομέ (1861-1937) υπήρξε μια πραγματική γυναίκα. . . του καιρού μας. Η ευαισθησία, η εξυπνάδα, η αμεσότητα, το πάθος της, την καθιστούσαν ακαταμάχητη όσο ζούσε, και διαποτίζουν όλα τα κείμενά της. Η «Ανθρώπινη φύση της γυναίκας» (1899) αποτελεί μια παθιασμένη εξομολόγηση και ταυτόχρονα μια θερμή συνηγορία υπέρ του έρωτα, ιδωμένου από τη σκοπιά της γυναίκας. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)

"Η αριστοτελική "Φυσική ακρόασις" είναι το κρυφό και [...] ουδέποτε μέχρι τώρα επαρκώς μελετηθέν και κατανοηθέν βιβλίο αναφοράς όλης της δυτικής φιλοσοφίας". Δεδομένης της αξιολόγησης αυτής, η ερμηνεία του αριστοτελικού κειμένου στην πραγματεία "Περί της ουσίωσης και της έννοιας της φύσης. Αριστοτέλους", Φυσικής ακροάσεως, Β', 1 (1939) είναι ιδιαίτερα σημαντική για την κατανόηση του στοχασμού του ίδιου του Heidegger.

Στη Σύγχυση αισθημάτων, ο Τσβάιχ περιγράφει με τη λεπτή ψυχογραφική πένα του την ιστορία ενός ατίθασου φοιτητή που ανακαλύπτει τις χαρές της γνώσης χάρη στον εμπνευσμένο καθηγητή του στο Πανεπιστήμιο, ώσπου ανακαλύπτει ότι αυτός είναι ομοφυλόφιλος και βασανίζεται από την αγάπη του για τον νεαρό προστατευόμενό του.

Έρωτας δυνατός δεν υπάρχει παρά μόνο στο τέλειο συνταίριασμα των δύο συντρόφων... Και καθώς δεν υπάρχουν δύο άτομα απολύτως όμοια, κάθε άνδρας πρέπει να βρει σε μιαν ορισμένη γυναίκα τις ιδιότητες που ανταποκρίνονται καλύτερα στις δικές του ιδιότητες, πάντοτε από την οπτική γωνία των παιδιών που πρόκειται να γεννηθούν. Όσο πιο σπάνιο είναι αυτό το ιδανικό ταίριασμα, τόσο πιο σπάνιος είναι και ο πραγματικά μεγάλος έρωτας.
 

Το σώμα δεν ψεύδεται ποτέ... Όταν αρρωσταίνουμε, όταν υποφέρουμε από κατάθλιψη, όταν υποκύπτουμε στη νευρική ανορεξία ή σε κάθε είδους εθισμό από ουσίες... μαίνεται μέσα μας μια εσωτερική διαμάχη ανάμεσα σ' αυτό που αισθανόμαστε και σ' αυτό που θα θέλαμε να αισθανθούμε.

Οι Πολύχρωμες αφηγήσεις περιλαμβάνουν δεκατέσσερα διηγήματα, που καλύπτουν ολόκληρη τη λογοτεχνική πορεία του Αντόν Τσέχοφ, από τα πρώτα του βήματα, όπου είναι εμφανής η επιρροή συγγραφέων όπως ο Γκόγκολ και ο Τουργκένιεφ, μέχρι την ώριμη περίοδό του, όταν πια έχει διαμορφώσει τη δική του φωνή , κατακτώντας ξεχωριστή θέση στη ρωσική και παγκόσμια λογοτεχνία .

του για κοινωνική αποδοχή και στην ασυγκράτητη δίψα του για ανεξαρτησία, αλλάζει διαρκώς δουλειές και σπίτια, χαίρεται τη φύση και την ελευθερία του, συναντά τα αδέλφια του, προκαλεί με τον αυθορμητισμό του και στο τέλος του μυθιστορήματος δεν έχει σημειώσει την παραμικρή πρόοδο - ή, με τα λόγια του Κάφκα: "Ο Σίμον τριγυρίζει πανευτυχής, χωρίς να καταφέρνει τίποτα τελικά πέρα από την απόλαυση του αναγνώστη. Είναι μια πολύ άσχημη σταδιοδρομία, αλλά μόνο μια άσχημη σταδιοδρομία προσφέρει φως στον κόσμο...".

Μια μυστηριώδης ασθένεια φέρνει τον Ιβάν Ιλίτς κοντά στο θάνατο. Καθώς το τέλος μοιάζει σιγά σιγά να πλησιάζει, ο επιφανής δικαστικός δεν μπορεί πια να κρύβεται πίσω απ’ τις ψευδαισθήσεις που όριζαν τη ζωή του κι αναγκάζεται να τη δει κατάματα, με νηφαλιότητα και ειλικρίνεια. Αυτό που σταδιακά ανακαλύπτει είναι οδυνηρό – υπάρχει άραγε ακόμα χρόνος να το αλλάξει;