Η Σύλβια Πλαθ έγινε διάσημη μετά το θάνατό της, όταν στα μέσα του 1960 εκδόθηκε η ποιητική της συλλογή "Άριελ". Οι αναγνώστες ίσως εκπλαγούν μαθαίνοντας ότι το χειρόγραφο βιβλίο που άφησε πίσω της η Σύλβια Πλαθ όταν πέθανε το 1963 είναι διαφορετικό από τον τόμο με τα δημοσιευμένα ποιήματα που κέρδισε την παγκόσμια αναγνώριση.
Κορίτσια από τη Ρουμανία, την Ουκρανία, τη Λευκορωσία με ψηλές μπότες και κοντές φούστες, Αφρικανές με έξωμα φορέματα στην παγωνιά της χειμωνιάτικης νύχτας, νεαρές Αλβανές με θλιμμένο βλέμμα: πρόσωπα που συναντάς συχνά στην πόλη, σε κατάφωτες λεωφόρους και απόμερα στενά, σε night clubs, ακριβά ξενοδοχεία και εξαθλιωμένα, μικρά διαμερίσματα, πρόσωπα παγιδευμένα σε έναν κύκλο στυγνής εκμετάλλευσης, ωμού εκβιασμού, απειλών, ψυχολογικής και σωματικής βίας.
Μια οικογένεια, τρεις γενιές, η ιστορία ενός ολόκληρου λαού.
Στην παραμεθόριο περιοχή της Ηπείρου, στα Γιάννινα, το 1950, ο Ζαφείρης είναι παιδί. Και αφηγείται. Τη ζωή του, τις δυνατότητές του, τις χαρές, τις λύπες του, τις απογοητεύσεις του, που διαμορφώνονται σε συνάρτηση με τα βιώματα των προηγούμενων γενιών. Την απελευθέρωση από την Οθωμανική Αυτοκρατορία, την μικρασιατική καταστροφή, τις ληστοσυμμορίες της δεκαετίας του '30, την κατοχή και τον εμφύλιο, γεγονότα που συγκλόνισαν συθέμελα την κοινωνία, ανύψωσαν κάποιους, καταβαράθρωσαν άλλους, αλλά δεν άφησαν κανέναν αλώβητο.
