Στο ανά χείρας βιβλίο ο Τανέρ Άκτσαμ αναλύει το κρισιμότερο σημείο της Γενοκτονίας των Αρμενίων: αν και κατά πόσο η σύλληψη και η εκτέλεσή της υπήρξε κεντρικά σχεδιασμένη πολιτική του οθωμανικού κράτους. Παρουσιάζοντας νέα τεκμήρια προερχόμενα από 600 και πλέον απόρρητα οθωμανικά έγγραφα, ο ιστορικός του Πανεπιστημίου Κλαρκ ανατέμνει τον γραφειοκρατικό μηχανισμό της Τουρκίας των Νεοτούρκων προκειμένου να αναδείξει τη γενοκτονία και την εθνοκάθαρση ως συνειδητή πολιτική επιλογή.

Οι συνεντεύξεις αποτελούν συστατικό και αναπόσπαστο τμήμα του δημιουργικού έργου του Θανάση Βαλτινού. Εδώ εκτίθεται το εργαστήρι του, και οι θέσεις του αποτελούν συχνά επεξεργασμένο δοκιμιακό λόγο που προσφέρει μια εκ του σύνεγγυς προσέγγιση του λογοτεχνικού φαινομένου αλλά και του ιστορικού πλαισίου μέσα στο οποίο γεννιέται.

Μετά από σαράντα χρόνια ανάπτυξης και ξέφρενου καταναλωτισμού η χώρα μας χρεοκόπησε. Μαζί με την οικονομία διολίσθησαν και οι αξίες που μας είχαν κατατάξει μεταξύ των πιο ανεπτυγμένων χωρών του κόσμου: η αριστεία, η επιχειρηματικότητα, το προοδευτικό πνεύμα, η οικογενειακή αλληλεγγύη, η κοινωνική συνοχή.

Παρίσι, Κυριακή 12 Ιουλίου 1789, ώρα περίπου τρεις το μεσημέρι, χώρος Cafe de Foy στο Palais Royal.
Ένας νέος 29 ετών ξεπετιέται μέσα από το ανάστατο πλήθος, ανεβαίνει σ' ένα τραπεζάκι του Cafe, κρατά στο χέρι ένα όπλο, ξεπερνά τον τραυλισμό του και αρχίζει να φωνάζει: "Πολίτες, έρχομαι από τις Βερσαλλίες. Η αποπομπή του υπουργού Νεκέρ είναι η καμπάνα ενός Αγίου Βαρθολομαίου των Πατριωτών. Τάγματα έχουν συγκεντρωθεί στο Champ de Mars. Θα βγουν και θα μας σφάξουν. Δεν μας απομένει παρά μία λύση: να προστρέξουμε στα όπλα και να βάλουμε κονκάρδες για να αναγνωριζόμαστε".

Στο βιβλίο αυτό μελετάται η ιστορία μιας μεγάλης αρχοντικής οικογένειας της Πελοποννήσου, η οποία ξεκινά πριν από την ίδρυση του ελληνικού κράτους.

«Τούτο το μικρό χρονικό έχει σκοπό να ξεθάψει από την αφάνεια τη θυσία αφανών ηρώων, να βοηθήσει να ξαναζήσουν οι μαρμαρωμένες, όχι ποτέ πεθαμένες, θρυλικές μορφές και να ζωντανέψουν οι πολύμορφες εκδηλώσεις της Εθνικής Αντίστασης. Να ξαναφέρει στη θύμηση τις κρίσιμες ώρες που πέρασε η πατρίδα μας σε μια κρίσιμη πάλη για τη λευτεριά, που «δεν είναι ουρανός στον κόσμο, δεν είναι ωραιότητα στη φύση, που να την αξίζει. Όπου λείπει είναι νύχτα και σκοτάδι, όπου βασιλεύει, ξεπερνάει τον ήλιο με το φως της». Ν.Δ. ΤΖΟΥΓΑΝΑΤΟΣ

«Η γιαγιά είδε στον δρόμο ένο κορίτσι. Του φωνάζει κάτι οπό το μπαλκόνι, να μη φοβάται, θα κατέβει αμέσως να το πάρει. Μην κουνηθείς από τη θέση σου!

Το δοκίμιο του Μπέκετ για τον Προυστ θα προκαλέσει αρκετή αμηχανία. Απαντάει εμμέσως σε όλες τις κριτικές της εποχής, αλλά ταυτόχρονα προεκτείνει και τις θέσεις του ίδιου του Προυστ. Η πρωτοτυπία της ανάγνωσής του οφείλεται στη μεγάλη χρονική απόσταση που δείχνει να παίρνει από το έργο. Ο Μπέκετ εμφανίζεται ως παρατηρητής-αναγνώστης που διαβάζει μάλλον έναν κλασικό συγγραφέα παρά κάποιον σύγχρονό του. Είναι επίσης ο πρώτος αναγνώστης και κριτικός του Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο που κινητοποιεί τόσο πολλούς φιλοσόφους και ρεύματα σκέψης.

Από τα πιο αινιγματικά και αριστοτεχνικά κείμενα του Σάμιουελ Μπέκετ. Ένας αποστασιοποιημένος αφηγητής παρουσιάζει έναν κόσμο σε αφαίρεση. Στο εσωτερικό ενός κυλίνδρου χωρίς ανοίγματα, άνθρωποι όλων των ηλικιών σε αναζήτηση του ιδανικού πλάσματος, της απόλυτης ιδέας. Ο Μπέκετ αποπειράται να προσεγγίσει βεβαιότητες μέσα από τους νόμους της μυθοπλασίας και πέρα από το μυστήριο της πραγματικότητας. Κι ωστόσο, αυτός ο κατασκευασμένος κόσμος του καταλήγει να είναι κάθε άλλο παρά λογικός και συνεκτικός: η παρωδία της λογικής, η ειρωνεία, τα κατάλοιπα ενός επείγοντος ρομαντισμού.

«Κωνσταντίνος Τσιτσελίκης, Κοζανίτης, γεννημένος το 1882, νομικός, με σπουδές στην Αθήνα, στην Κωνσταντινούπολη, τη Βιέννη και τη Λειψία. Αλλά και δημοσιογράφος, με γραπτά λογοτεχνικά, λαογραφικά, ιστορικά. Ακόμα δε και βουλευτής για δύο πολύ κρίσιμα χρόνια. Όταν ο –επίσης Κοζανίτης– φιλόλογος Μάριος Μώρος μας έφερε τα διηγήματα, παρακινημένος αρχικά από τον Βασίλη Καραγιάννη που του εμφύσησε το πάθος για τον Κ.Τ., δεν πίστευε ότι κάποιος αθηναϊκός οίκος θα ενδιαφερόταν να τα εκδώσει.