(...) Τα παζάρια και οι λαϊκές αγορές στην Ελλάδα, όπως και σε άλλες χώρες του κόσμου, θεωρούνται στοιχείο της πολιτιστικής κληρονομιάς-σε μερικές, μάλιστα, περιοχές οι ρίζες τους ανατρέχουν στην αρχαιότητα. Αποτελούν, έτσι, και πόλο τουριστικής έλξης. Οι λαϊκές αγορές λειτούργησαν για πρώτη φορά στην Αττική με την ίδρυση, το 1932> του Ταμείου Λαϊκών Αγορών.

Στο βιβλίο αυτό ο αναγνώστης, θα διαβάσει, ή μάλλον θα αφουγκραστεί, τη γλώσσα του λαού μας. Θα «ακούσει», κατ' αρχάς, τις φωνές των κατοίκων του Χελμού και του Παναχαϊκού που αφηγούνται τα βιώματά τους από τα χρόνια της πολυτάραχης περιόδου 1940-1949. (. . .) Στόχος του συγγραφέα ήταν: μέσα από την εξωτερίκευση της μνήμης του αυτόπτη και άμεσου μάρτυρα, να φωτιστούν περιστατικά και γεγονότα που παραμένουν στη σκιά και να εξιστορηθεί η καθημερινότητα του απλού ανθρώπου κάθε ηλικίας, είτε ως μέλος μιας αντιστασιακής οργάνωσης, είτε ως ένοπλου μαχητή, είτε και ως αμέτοχου αλλά και άμαχου. (.

Σε μια προσπάθεια προσφοράς νέου υλικού στην ιστορική έρευνα και αναζητώντας την όσο το δυνατόν πιο πιστή αναπαράσταση των γεγονότων μιας εξαιρετικά κρίσιμης περιόδου για την Ελλάδα, συνδυάσθηκαν αρχειακά τεκμήρια και μαρτυρίες για τη διαφώτιση, μιας εποχής γεμάτης δυναμική αντιπαλότητα και γέννηση - ωρίμανση παθών, που οδήγησαν σε πρωτόγνωρες καταστάσεις κατά τη δεκαετία του 1940.

Ο ενωμοτάρχης έδωσε τον κατάλογο με τα ονόματά μας σ' ένα χωροφύλακα για να τα φωνάξει. Ο κατάλογος έγραφε πάνω-πάνω "Ονοματεπώνυμο". Ο χωροφύλακας που έκανε τον αυστηρό, μας φώναξε:
"Σκασμός ρε, ούπιον φουνάζου, να λέει παρούν".
Άρχισε λοιπόν να διαβάζει τον κατάλογο: "Ουνουματεπώνυμους".
Άρχισαν να γελάνε όλοι. Ο ενωμοτάρχης προσπάθησε να μη γελάσει και έβαλε μια φωνή σε μας: "Σκασμός!... Συνέχισε!" του λέει.

"Καλημέρα, γείτονα! Έχουμε τα ίδια βάσανα, αλλά και τις ίδιες ελπίδες!"

Πρωτοδημοσιεύτηκε το Σεπτέμβρη του 1897, σε έκδοση της "Νοβόγιε Σλόβο" (Νέος Κόσμος) με την ευκαιρία της γαλλικής έκδοσης του έργου του Αντόνιο Λαμπριόλα "Δοκίμια γύρω από την υλιστική αντίληψη της ιστορίας" και είναι από τις σπουδαιότερες μελέτες του Πλεχάνωφ αφιερωμένες στην ερμηνεία και την υπεράσπιση του μαρξισμού και τη διάδοσή του.

Αγγλική. Γιατί και τα τρία αυτά γεγονότα οφείλονται «σ' αυτή την ανεκτίμητη αξία της ελληνικής γης, της στρατηγικής σημασίας της». Αργότερα, (. . .) αρχίζει μια άλλη δικτατορία, που βασικά, χωρίς καμία υπερβολή, ήταν Αμερικάνικη Κατοχή, με το υποκριτικό σύνθημα «Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών». (. . .) Δικτατορία πάλι. Που οδήγησε στο στίγμα της πιο σιχαμερής προδοσίας, στην παράδοση της Κύπρου στους Τούρκους. (. . .) Φρίκη καταλαμβάνει τον άνθρωπο για τα βασανιστήρια που αποκαλυφτήκανε στις δίκες που ακολούθησαν μετά την πτώση της δικτατορίας. Σ' αυτές που δικάσανε τους βασανιστές. (. .