ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ / CONTENTS

Το κρησφύγετο / The hiding place

Ηλέκτρισε / Charged

Η πρόβα / The rehearsal

Πέρα από τις δυνάμεις μου / Well beyond my powers

Σούρουπο / Dusk

Οι κτύποι / Throbbing

Στη Χαλκιδική / On Halkidiki

Συγχρωτισμός / Interacting

Ο Δίσκος / The tray

Μασκάρεμα / Disguise

Θετική ενέργεια / Positive energy

Φανελάκι / Nightshirt

Από πρώτο χέρι / First-hand

Ψηφίδα / One facet 32/33

Να τους προλάβω / Catching up to them

Μεράκια / Soul tunes

Ήττα/Defeat

Η πλατεία είναι ασφυκτικώς γεμάτη, τα αντάρτικα τραγούδια έχουν ανάψει. Σε μια στιγμή βγήκε ο συναγωνιστής Σαράφης, ο Ποπώφ και 5-6 άλλοι στο μπαλκόνι, μας κοίταξαν χαμογελώντας και μπήκαν μέσα. Επίκαιρο τραγούδι του Αγώνα λέγαμε: «Απόψε θα πλαγιάσουμε σε δροσερά χορτάρια» καθώς και: «Το λέν' οι κούκοι στα βουνά και οι πέρδικες στα πλάγια». Επίσης: «Εσείς παιδιά ανταρτόπαιδα, παιδιά της Σαμαρίνας». Τέλος, αφού πέρασε καμιά ώρα με χορούς και τραγούδια, τους αποχαιρετήσαμε όλους [και] ανεβήκαμε στο αμάξι για την επιστροφή. Το αμάξι το ακολουθούν νέοι και νέες.

Μια πόλη κοιτάζει επιτέλους κατάματα την ιστορία της.

Η ποίηση του Έλιοτ αποτελεί αστείρευτη πηγή τέρψης και το συνεχές παγκόσμιο ενδιαφέρον γι' αυτήν εδράζεται στην ικανότητα που είχε ο κορυφαίος μοντερνιστής ποιητής να εκφράζει τον προσωπικό του κόσμο μέσα από μια πρωτότυπη ποιητική γραμμή. Ο λάτρης της ποίησης, όταν αυτή καλεί σε εμβάθυνση, πρέπει να είναι προετοιμασμένος να ανταποκριθεί, είχε γράψει ο Έλιοτ. Και παρότι η δικιά του ποίηση το επιτάσσει, η πρόσβαση σε αυτήν διευκολύνεται αφού ο Έλιοτ πέτυχε, κατά την εκτίμηση του I.A.

Το παρόν βιβλίο αποτελεί τη σχολιασμένη έκδοση ενός δακτυλογραφημένου κειμένου 150 σελίδων, στο οποίο ο αντισυνταγματάρχης Πεζικού ε.α.

Σημαντικό πλαίσιο κάθε παιχνιδιού ήταν τότε για μας, οι κανόνες. Οι ήδη υφιστάμενοι κανόνες αποτέλεσαν την αφετηρία για μια άτυπη συμφωνία και στο παιχνίδι που μας εξίταρε περισσότερο εκείνη την περίοδο, το πατίνι. Το πατίνι, όπως και αρκετά άλλα παιχνίδια που πραγματοποιούνται σε πλατείες και δημόσιους χώρους, διέποταν από έναν, σχεδόν μοναδικό και ειρωνικά ιδιαίτερο κανόνα: ”εδώ το παιχνίδι απαγορεύεται”.

"Εδώ
εδώ
εδώ στα χαμηλά
που γυροφέρνω
εδώ στα χαμηλά
που ζω
πώς
να φορέσω
το πιο ωραίο
μου 
αύριο
να ψάξω
να σε βρω;"

Ο Νικόλας Ευγένιος γεννήθηκε το 1971, φοίτησε στην ΑΣΚΤ της Αθήνας και ασχολείται επαγγελματικά με τη ζωγραφική και τη γλυπτική. (Από την έκδοση)

Στο βιβλίο που θα διαβάσετε θα δείτε να παρουσιάζεται ενώπιόν σας η μορφή ενός ανθρώπου που δεν κλείσθηκε ποτέ στον εαυτό του. Προσανατολίστηκε και αφιερώθηκε, με τον τρόπο του, σε όσα πρέσβευε και εξακολουθεί, απ' ό, τι μας λέει, να πρεσβεύει. Μια τέτοια σταθερή προσχώρηση τη βρίσκουμε πολύ πιο συχνά στη σφαίρα της ηθικής παρά της πολιτικής. Και, είναι, πράγματι, αυτή η περίπτωση του Γιώργη Κάβουρα. 

Τρεις νεαροί δούκες και τρεις δεσποσύνες, εξι ερωτευμένοι νέοι, μέσα από ένα παιχνίδι ερωτικών πλανών και κωμικών μεταμφιέσεων, εισέρχονται στο λαβύρινθο που έχτισε γι αυτούς ο θεός Έρωτας. Αυτή η κωμωδία μεταμφιεσμένων βγαίνει από το συρτάρι, όπου ήταν κρυμμένη για τετρακόσια χρόνια, παρουσιάζοντας μια άλλη όψη του Θερβάντες, αυτή του δραματουργού.

Κορμιά ενωμένα, άγγιγμα βελούδινο, 
βαθύ αποτύπωμα χρόνου φθοράς, 
σκιά που χάνεται στο βάθος του ονείρου, 
ζωής χαμόγελο, ανάβρυσμα ελπίδας, 
κορμιών συναπάντημα, σ' ασύμμετρες ώρες