Πώς παρουσιάζεται η Κατοχή και η Αντίσταση στις ταινίες μυθοπλασίας μεγάλου μήκους από το 1945 μέχρι το 1981; Σε ποια σημεία παρατηρούνται διαφοροποιήσεις στην παρουσίαση της περιόδου με το πέρασμα των χρόνων και σε ποια, αντίθετα, η παρουσίαση παραμένει σταθερή; Ποια εικόνα κατασκευάζουν οι ταινίες για αυτή την κρίσιμη περίοδο της πρόσφατης ελληνικής ιστορίας και ποιες σκοπιμότητες εξυπηρετεί αυτή η κατασκευή; Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα στα οποία επιχειρεί να απαντήσει το βιβλίο ανιχνεύοντας την ιστορική αφήγηση που διαμορφώνεται μέσα από τις εικόνες και το φιλμικό λόγο των 182 ται |
Ο ναζισμός, η πιο απάνθρωπη θεωρία και πρακτική που παρουσιάστηκε στη σύγχρονη ιστορία του καπιταλισμού, υπήρξε ένα πολιτικό και ιδεολογικό ρεύμα που χαράχτηκε βαθιά στη μνήμη της ανθρωπότητας.
Μελετώντας κάποιος τα ιστορικά δεδομένα του Μεσοπολέμου και του Β' Παγκόσμιου Πολέμου, δεν μπορεί παρά να αναρωτηθεί: Ποιο ήταν το κοινωνικό υπόβαθρο που γέννησε αυτό το ιστορικό εξάμβλωμα; Μήπως αυτή η απίστευτη συσσώρευση φρικαλεοτήτων οφείλεται στην ανθρώπινη φύση; |
Συμπληρώθηκαν 70 χρόνια από τη λήξη του ελληνικού εμφυλίου πολέμου, τουλάχιστον με τη μορφή της στρατιωτικής σύγκρουσης, αλλά και 75 χρόνια από τα "Δεκεμβριανά" της Αθήνας. Κι όμως, ακόμα και σήμερα πολλές πλευρές και θέματα παραμένουν σχεδόν άγνωστα, σημαντικές πτυχές μένουν στο σκοτάδι της ιστορικής έρευνας ή δεν αποτελούν "κεκτημένη" γνώση των επόμενων γενεών. |
ΚΑΙ ΤΟΤΕ, ΤΗΝ ΩΡΑ ΤΗΣ ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΗΣ ΦΡΙΚΗΣ, ΕΓΙΝΕ ΤΟ ΘΑΥΜΑ: ΑΡΧΙΣΑ ΝΑ σπρώχνω κι εγώ! Μάλιστα πάτησα και το πόδι του νέου που μου είχε δώσει το σκαμνί. Κωπηλατούσα με τους ώμους, με τους αγκώνες, προσπαθώντας να βρεθώ κοντά στη φωτιά. Και τελικά τα κατάφερα! Τι τέλεια που ήταν! Τι θαλπωρή! Τι συναρπαστικό να βλέπεις τα σανίδια να σκαν και να πετάν σπίθες ολόγυρα. Έτριψα τα χέρια μου κι ένιωσα το αίμα μου, βραστό, να επιστρέφει στην καρδιά και στο κεφάλι μου. Ένιωσα ευτυχία. Κάποιος με σκούντηξε, τον σκούντηξα κι εγώ. |
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής του δίδαξε την τάξη και τη σχολαστική μελέτη που οδηγούσαν στη λύση των προβλημάτων.
Ο Αριστοτέλης Ωνάσης του δίδαξε τη μαγεία των διαπραγματεύσεων, αλλά και την αξία της «προληπτικής νομικής», στην οποία επίσης πολύ πίστευε και ο ανταγωνιστής του Σταύρος Νιάρχος.
Η Μαρία Κάλλας και η Ελένη Βλάχου δυστυχώς δεν ακολούθησαν τις διδαχές των προηγούμενων.
Σπουδές και εμπειρίες καταθέτει ο "δικηγόρος". Πολλούς μπορούν να βοηθήσουν στα καθημερινά τους προβλήματα. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
|
Η Νανά δεν ήταν μια συνηθισμένη εταίρα. Ξεπετάχτηκε σαν τη χρυσόμυγα μέσ' απ' την κοπριά· κι από το πεζοδρόμιο έφτασε στο μέγαρο όπου καταβρόχθιζε τις περιουσίες των "κυρίων" και των αριστοκρατών "σαν σοκολατάκια στα χιονάτα της γόνατα".
Ψηλή, παχουλή, με ξανθοκόκκινη χαίτη, κυκλοφορούσε σαν βασίλισσα με δαντέλες και μπριγιάν στην παρισινή κοινωνία της Δεύτερης Αυτοκρατορίας, με μόνη της ηδονή το μάζεμα του πλούτου. Προσφερόταν σ' όποιον και να 'ταν κι όπου να 'ταν. |
Στην αρχή ήταν ο Ράμα, κι ο Ράμα έδρευε στον αέρα, και στον αέρα παντού, η παγκόσμια ύλη. Εκ πλήξης, έπλασε με τα χέρια τους υιούς. Έπλασε τα χώματα, τα νερά, τα πετεινά τ' ουρανού, τα ζώα της γης, τα ψάρια του νερού και τους ανθρώπους. Δώρο στην πλάση οι χαρισματούχοι, άνθρωποι με ένα ιδιαίτερο χάρισμα. Κάθε χρόνο γεννιόνταν 365 χαρισματούχα παιδιά, ένα, κάθε ημέρα.
Η πλειονότητα των Ομοίων ζει υπό το σύστημα των Καστών. Οι Όμοιοι ως αρωγοί των Θείων Νόμων φροντίζουν για την εφαρμογή τους, λιντσάροντας κάθε Ανόμοιο.
Έτος ΔΛΛ-ΛΔ μετά της πρώτης θεμελίωσης |
Αποτελεί το χρονικό ενός άντρα που δεν βρίσκει πια νόημα στη ζωή και αποφασίζει να θέσει σε αυτήν ένα τέλος. Τα πράγματα όμως θα εξελιχθούν διαφορετικά... Ένα μικρό ΜΕΓΑΛΟ αριστούργημα που ο σημερινός άνθρωπος έχει ανάγκη.
|
Η προλεταριακή ποίηση είναι πρώτ' απ' όλα ορισμένη τέχνη. Δεν υπάρχει ποίηση όπως και γενικότερα δεν υπάρχει τέχνη εκεί όπου λείπει η ζωντανή μορφή. Αν π.χ. ο πυθαγόρειος πίνακας ή οι φυσικοί νόμοι μεταποιηθούν σε στίχους, όσο κι αν είναι στίχοι, δεν είναι όμως ποτέ ποίηση. Το εργατικό τραγούδι δεν ήτανε πασατέμπο ή απλή ευχαρίστηση. Στην κοινή εργασία συγκέντρωνε τις προσπάθειες των εργαζομένων, τους βοηθούσε, τους κατάτασσε, έδινε ρυθμική κανονικότητα στις προσπάθειές τους, ρυθμική συνοχή (αρμονία). Έτσι έπαιζε ρόλο ενός οργανωτικού μέσου, των κολεκτιβιστικών ενεργειών. |
Ελάτε μαζί με το Κοράκι να βρούμε το πιο ευτυχισμένο πουλί στον κόσμο.
Άραγε είναι το όμορφο περιστέρι, το μελωδικό αηδόνι ή ο γεμάτος χάρη κύκνος;
Μόνον όταν το Κοράκι γνώρισε το Παγώνι κατάλαβε τελικά ποιο ήταν το πιο ευτυχισμένο πουλί...
|
"Τα λεγόμενα προβλήματα της εκπαίδευσης, ειδικά εκείνα που αφορούν την ατομικότητα, τον χαρακτήρα και την πνευματική ανάπτυξη, έχουν τη ρίζα τους στη μόνιμη σύγκρουση ανάμεσα στο παιδί και στον ενήλικα. Τα εμπόδια που ορθώνει ο ενήλικας στον δρόμο του παιδιού είναι πολλά και σοβαρά. Και γίνονται τόσο πιο επικίνδυνα όσο περισσότερο ο ενήλικας στρέφεται στο παιδί, σχεδόν οπλίζεται εναντίον του, με δικαιωματικό τρόπο, με την επιστήμη, με την επιθυμία του να το καθοδηγήσει σύμφωνα με τις δικές του πεποιθήσεις. |
Ο βασιλιάς Αμπντού, με τη βοήθεια ενός μαγικού κλειδιού "κουρδίζει" τους υπηκόους του που είναι πάνω από δεκατεσσάρων χρονών και έτσι τους ελέγχει απόλυτα.
Οι κουρδισμένοι άνθρωποι μοιάζουν με μηχανές. Μιλάνε και τρέχουν ασταμάτητα χωρίς να ξέρουν το γιατί, μετά μένουν μουτρωμένοι και σιωπηλοί για ολόκληρες εβδομάδες, συχνά μαλώνουν μεταξύ τους χωρίς λόγο, όλοι τους έχουν δίκιο, όλοι τους ξέρουν το σωστό... Νομίζουν ότι σκέφτονται ελεύθερα, αλλά στην πραγματικότητα κάθε σκέψη, κάθε συναίσθημα και κάθε τους ενέργεια κατευθύνεται από τον Αμπντού. |
