Ένας άνθρωπος ζητάει ένα καράβι για να βρει την «άγνωστη νήσο». Ποια όμως είναι αυτή η άγνωστη νήσος; Πώς ο καθένας από εμάς μπορεί να την αναγνωρίσει; Πώς αναγνωρίζουμε τον ίδιο τον εαυτό μας; Ένας δικτάτορας πέφτει από την καρέκλα του. Ένας οδηγός προσπαθεί να βρει βενζίνη σε περίοδο κρίσης του πετρελαίου και μεταδίδει τη νεύρωσή του στο αυτοκίνητό του. Ένας βασιλιάς προσπαθεί να αποκλείσει το θάνατο από την επικράτειά του. Kάποια αντικείμενα επαναστατούν στην ανατριχιαστικά γραφειοκρατική κοινότητα των ανθρώπων. Ένας κένταυρος νοσταλγεί το μυθικό παρελθόν του. |
Αν στο Περί τυφλότητος η τύφλωση ήταν καθολική, αν στο Περί φωτίσεως η φώτιση ήταν γενικευμένη, στο Περί Θανάτου ο θάνατος λειτουργεί με διαλείψεις σε μια μικρή χώρα 10.000.000 κατοίκων, φέρνοντας σε απόγνωση, μετά την αρχική ευφορία, ασφαλιστικές εταιρείες, εργολάβους κηδειών, οίκους ευγηρίας, νοσοκομεία, εκκλησία, κυβέρνηση, οικογένειες. Η μαφφία (με 2 φ τη θέλει ο συγγραφέας) θα αναλάβει να δώσει λύσεις, αλλά ο θάνατος θα αντεπιτεθεί με τη μορφή μιας μυστηριώδους και γοητευτικής γυναίκας…
|
Στα μέσα του 16ου αιώνα ο βασιλιάς Ιωάννης Γ' της Πορτογαλίας δώρισε στον εξάδελφό του, τον αρχιδούκα Μαξιμιλιανό της Αυστρίας, γαμπρό του αυτοκράτορα Καρόλου Ε', έναν ελέφαντα που επί δύο χρόνια βρισκόταν στη Λισαβόνα, προερχόμενος από την Ινδία. |
Kρατάτε στα χέρια σας ένα ευαγγέλιο. H διαφορά του από τα γνωστά Eυαγγέλια είναι ότι ο «ευαγγελιστής» Σαραμάγκου έχει τη δική του αιρετική αλλά απολύτως αληθοφανή άποψη για τα γεγονότα της Kαινής Διαθήκης. Tο βιβλίο όμως αυτό δεν είναι μια θεολογική πρόταση. Eίναι ένα συναρπαστικό, αντιδογματικό μυθιστόρημα, γεμάτο ευρήματα, ανατροπές και οικείους χαρακτήρες, που ο συγγραφέας παρακολουθεί άγρυπνα, αποκαλύπτοντάς μας τις πιο απίθανες λεπτομέρειες της ζωής τους.
|
«Σκέφτομαι ξαφνικά όλους αυτούς τους ανθρώπους χωρίς όνομα στο Περί τυφλότητος, σκέφτομαι τον κατάλογο με τα ονόματα των εργατών που εμφανίζονται στο Xρονικό του μοναστηριού, και σε μια στιγμή εμφανίζεται μπροστά μου ο τίτλος Όλα τα ονόματα. Θα βγει άραγε κάτι απ' αυτόν;» αναρωτιέται ο νομπελίστας συγγραφέας. O ήρωάς του, ένας ταπεινός γραφέας του Γενικού Ληξιαρχικού Mητρώου του Kράτους, οδηγείται από την τύχη και την παρόρμηση σε μεγάλες περιπέτειες, αναζητώντας ονόματα και ταυτότητες. Περιπλανάται στους ναούς της γραφειοκρατίας, έχει πολύτιμο συμβουλάτορα ένα... |
Marc Martin, Ο ποταμός, Εκδόσεις ποταμός
Ένα από τα πιο δύσκολα πράγματα στην εποχή της πολύχρωμης οθόνης στην οποία ζούμε, είναι να πείσεις ένα παιδί που έχει μεγαλώσει μέσα στην τεχνολογία, να ασχοληθεί με το διάβασμα ενός παλιού, παραδοσιακού βιβλίου. «Ο ποταμός» μάλλον αποτελεί ένα τέτοιο βιβλίο, ικανό να κάνει ένα παιδί να αποτραβηχτεί από τον υπολογιστή ή την τηλεόραση και να βυθιστεί στις σελίδες του. |
Αν και εκφωνήθηκαν με απόσταση άνω του μισού αιώνα μεταξύ τους, οι δύο διαλέξεις που συγκεντρώνονται στο παρόν βιβλίο απηχούν η μία την άλλη: διαγράφουν έναν ευρύ κύκλο, τον κύκλο του δημόσιου λόγου του διασημότερου Γάλλου ανθρωπολόγου. |
Δικηγόρος, ακτιβίστρια των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, σημαντική μορφή της συριακής αντιπολίτευσης κατά του Άσαντ, η Ραζάν Ζαϊτούνε προσπαθούσε να συλλέξει στοιχεία που θα τεκμηρίωναν την ενοχή του καθεστώτος, αλλά και κάποιων φονταμενταλιστικών οργανώσεων, για τη διάπραξη αναρίθμητων εγκλημάτων. Παράλληλα, κατέγραφε μαρτυρίες βασανισθέντων και φυλακισμένων αντιστασιακών. Τον Δεκέμβριο του 2013 η Ζαϊτούνε και τρεις σύντροφοί της απάγονται. Έκτοτε, η τύχη τους αγνοείται. |
|
«"Ένα απ' τα δύο πρέπει να συμβαίνει" συλλογίστηκα με την ταχύτητα της αστραπής: "είτε ο φόβος μου είναι βάσιμος είτε πρόκειται για μια τρέλα· αν είναι βάσιμος, αυτή η γυναίκα θα πρέπει να μ' έχει πάρει στο κατόπι, ετούτη τη στιγμή θα πρέπει κιόλας να με φτάνει, και δεν υπάρχει σωτηρία για μένα στον κόσμο... |
Στην ανα χείρας δοκιμή επιχειρείται η μελέτη όψεων της συντήρησης ξύλινου τεχνουργήματος θέτοντας διαρκώς ερωτήματα, τα οποία αφορούν τόσο τη σκεπτέα κρίση του συντηρητή όσο και τη διαλεκτική, που αναπτύσσει με τη σχετική βιβλιογραφία. Κατ'αυτόν τον τρόπο, δομείται μια κριτική πρόταση, η οποία περιλαμβάνει τόσο τα στάδια της συντήρησης όσο και τη διαχείριση των υλικών και των μεθόδων, ακολουθώντας τον κείμενο διάλογο της βιβλιογραφίας. Τελικός κριτής της ανωτέρω δοκιμής καθίσταται ο αναγνώστης προτείνοντας επιμέρους συζητήσεις για τους ερευνητικούς ορίζοντες των έργων τέχνης.
|
Η γραφή από χέρι και καρδιά δοσμένη για χρόνια στην ποίηση. Και τώρα που έγινε ιστορία, μια ιστορία σαν παραμύθι, ένα παραμύθι κραυγή ζωής, κράτησε σαν φυλαχτό την τρυφερότητα και την ενόραση της ποιητικής ψυχής. Μια σταγόνα κυλά στον τόπο και τον χρόνο ανάμεσα στις τύχες των ανθρώπων, συνοδοιπόρος, προστάτης και κριτής, όπως είναι ο άνθρωπος για τον άνθρωπο στα όνειρα, στη ζωή και στον θάνατο. «Ένας κόμπος μου έσφιξε τον λαιμό. Πώς να στο πω ότι είμαι εδώ, πώς να στο πω ότι σε θέλω, πάντα σε ήθελα. Κρύφτηκα πίσω απ’ το κορμί του αλόγου σου και περίμενα. |
