Ο 21ος αιώνας έφερε μαζί του όλα τα ανεπίλυτα προβλήματα του παρελθόντος. Οι αντιφάσεις του καπιταλισμού, πλέον σαφώς πιο οξυμένες και καταστροφικές για τη Φύση και τον άνθρωπο, είναι πανταχού παρούσες. Η προοπτική ενός αναρχικού κινήματος ικανού να προτείνει λύσεις και διεξόδους φαντάζει ως μονόδρομος. Για την υλοποίηση όμως ενός επαναστατικού σχεδίου χρειάζεται η βαθιά γνώση των οικονομικών και κοινωνικών εκφάνσεων του κοσμοσυστήματος και της ιστορίας του.

«Ένα βιβλίο µυθικό». Mercedes Arancibia, Periodistas en Espan~ol, Ισπανία
«Ένας Φειδίας του ύφους!» Christophe Ono-dit-Biot, Le Point, Γαλλία
«Μία αποκάλυψη!» Norbert Mayer, Die Presse, Γερµανία
«Οι διάσηµοι αφορισµοί του Δήµου... έχουν αποκτήσει κύρος θεσµού». Manuel Gogos, Neue Zurcher Zeitung, Ελβετία
«Η μεγαλύτερη δυστυχία του Δήμου είναι ότι αυτόν, τον ένθερμο πατριώτη, δεν τον άκουσε κανείς». Berthold Seewald, Die Welt

«... ένας προικισμένος άνθρωπος, έξυπνος, παρατηρητικός, σπινθηροβόλος». Αλέξανδρος Κοτζιάς, H Καθημερινή

Οι Φυλακές της Γυάρου ιδρύθηκαν το 1947. Στις 11.7.1947 έφτασαν στη Γιούρα οι πρώτοι 551 φυλακισμένοι από τις Φυλακές της Καλαμάτας. Ακολούθησαν αλλεπάλληλες καραβιές κρατούμενων κομμουνιστών απ' όλες τις φυλακές της χώρας κι έτσι, μέχρι να βγει ο Σεπτέμβρης του 1947, έφτασαν περισσότεροι από 7.000 κρατούμενοι. Το Μάρτη του 1950 η δύναμη της Γυάρου έφτασε τους 9.750 κρατούμενους αγωνιστές, ενώ συνολικά στα τρία πρώτα χρόνια πέρασαν από το κάτεργο 18.000 κρατούμενοι.

Διαβάζοντας τις εφημερίδες του 1938, και ιδιαίτερα τις εφημερίδες της Άκρας Δεξιάς, ο Μικαέλ Φεσέλ ανακαλύπτει ανησυχητικές αναλογίες με το σήμερα. Όχι, το παρελθόν δεν επαναλαμβάνεται, φωτίζει ωστόσο αποφασιστικά το παρόν μας.

«Η κριτική που ασκώ στις επιλογές του Βαρουφάκη και της κυβέρνησης Τσίπρα γίνεται με ακρίβεια και επιχειρηματολογία. [...]
Πρέπει να διαχωρίσουμε τον Αλέξη Τσίπρα από τον Γιάνη Βαρουφάκη: ο ένας υπέγραψε το 3ο μνημόνιο και το πέρασε από το ελληνικό κοινοβούλιο. Ο άλλος αντιτάχθηκε, αποχώρησε από την κυβέρνηση στις 6 Ιουλίου του 2015 και, ως βουλευτής, καταψήφισε το μνημόνιο της 15ης Ιουλίου 2015.

ΕΝΑ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ ΥΠΕΡ ΜΙΑΣ ΑΝΑΛΥΟΜΕΝΗΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑΣ ΠΟΥ ΘΑ ΚΑΘΟΡΙΣΕΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ
Για τους περισσότερους, ο όρος "φιλοζωία" παραπέμπει σε μια καλοκάγαθη και κάπως ιδιότροπη στάση ζωής. Παρουσιάζεται ως η υπέρμετρη συναισθηματική προσκόλληση στα ζώα, συνήθως στα ζώα συντροφιάς, στα γατάκια και στα σκυλάκια.

Εάν αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί ο Πούτιν έχει τόσο μεγάλη εμμονή με την Κριμαία, γιατί οι Ηνωμένες Πολιτείες ήταν προορισμένες να εξελιχθούν σε πλανητική υπερδύναμη ή γιατί η ισχύς της Κίνας συνεχίζει να εξαπλώνεται ολοένα και περισσότερο, τότε όλες οι απαντήσεις βρίσκονται εδώ.
Η γεωγραφία θέτει όρια στους ηγέτες όλου του κόσμου. Πράγματι, για να κατανοήσουμε τις διεθνείς εξελίξεις χρειάζεται να κατανοήσουμε τον άνθρωπο, τις ιδέες και τα κινήματα... Αλλά αν δεν γνωρίζουμε γεωγραφία, τότε δεν πρόκειται να έχουμε ολοκληρωμένη εικόνα.

Ένας αναρχικός υπήρξε «ο πρώτος που ξεσηκώθηκε» ενάντια στην αφήγηση για την ενοχή του Ντρέιφους. Ένας αναρχικός, από εκείνους που είχαν ωθήσει τον αναρχικό λόγο έως τις πιο ριζοσπαστικές συνδηλώσεις του, μέσω της συνάντησης με μια αντίληψη για τη γλώσσα κατά την οποία η μόνη εφικτή αλήθεια έγκειται στην απουσία κάθε αναπαράστασης: του συμβολισμού.

"Δεν θα υπάρξει μέλλον χωρίς πόλεμο, φτώχεια, μαλθουσιανούς πανικούς, τυραννία, κτηνωδίες, τάξεις, νεκρό χρόνο και όλα τα δεινά που βαραίνουν τη σάρκα, διότι δεν θα υπάρξει μέλλον - τελεία. Μόνο ένα παρόν στο οποίο η αριστερά (πάντα πολιορκούμενη και περιθωριοποιημένη, πάντα -και περήφανα- ένα πράγμα του παρελθόντος) θα πασχίζει να συγκεντρώσει το "υλικό για μια κοινωνία" που ο Νίτσε θεωρούσε ότι έχει χαθεί από προσώπου γης. Και αυτό είναι συνταγή για πολιτική, όχι για ησυχασμό: για μια αριστερά που θα μπορεί να κοιτάζει τον κόσμο κατάματα". (T. J. Clark)

Το συγκεκριμένο βιβλίο, από έναν συγγραφέα που είναι ο ίδιος ανάπηρος, μελετά την εξατομικευμένη και ιατρικοποιημένη οπτική της αναπηρίας και περιγράφει τον τρόπο που αυτή παράγεται κοινωνικά. Προσκαλεί σε μια καινούργια θεώρηση των ζητημάτων της αναπηρίας, αναλύει τις δυνατότητες για την επίτευξη πολιτικής αλλαγής στη σύγχρονη εποχή του ύστερου καπιταλισμού και τη σπουδαιότητα της εμφάνισης του κινήματος της αναπηρίας ως μέρους αυτής της διαδικασίας αλλαγής. Είναι ουσιαστικό ανάγνωσμα για όποιον επιθυμεί να κατανοήσει την αληθινή φύση της αναπηρίας.