Η Κλώνη Κλου είναι μάγισσα, και μάλιστα από τις πιο ικανές. Και μόνο να τη δει κανείς να πετάει με το ιπτάμενο τρένο της, αρκεί για να το καταλάβει.

Πάτησε το κουμπί και άκουσε τις πρώτες σου μελωδίες του Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ!

Αυτή είναι η Τζίνα, η καμηλοπάρδαλη.
Έχει λαιμό μακρύ, χαριτωμένο,
μα είναι τα πόδια της στραβά,
το βήμα της λυμένο.

Πόσο θα ήθελε η Τζίνα να χορέψει κι αυτή στον μεγάλο χορό της ζούγκλας! Μόνο που όλοι γνωρίζουν ότι οι καμηλοπαρδάλεις δε χορεύουν... Ή μήπως χορεύουν;

Μια αστεία, συγκινητική ιστορία που έχει διαβαστεί κι αγαπηθεί όσο λίγες από παιδιά και γονείς σ’ όλο τον κόσμο!

Από τότε που υπάρχει η "Μικρή Πόρτα" άλλαξα συχνά απόψεις για το τι θα 'πρεπε να 'ναι μια παιδική παράσταση και σίγουρα θ' αλλάξω ακόμα. Το 1980 άρχισε να σχηματίζεται στη σκέψη μου, συγκεχυμένα, αλλά επίμονα, η μορφή του πρώτου θεατρικού έργου που θα 'τανε "δικό μας". Ήθελα να 'ναι ένα έργο που, όπως τα παλιά παραμύθια, ν' απευθύνεται σε μικρούς και μεγάλους κι όσα δεν καταλαβαίνουν τα παιδιά, να τα μαντεύουν και να τα ονειρεύονται. Ψάχνοντας, λοιπόν, για θέμα, ξαναδιάβασα την "Οδύσσεια". Ύστερα διάβασα τις "Χίλιες και μία νύχτες" κι έπεσα πάνω στο Σεβάχ το Θαλασσινό.

ΣΤΟ ΑΠΕΡΑΝΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΕΝΑ ΔΙΑΣΤΗΜΟΠΛΟΙΟ ΣΕ ΣΧΗΜΑ ΦΕΤΑΣ ΤΥΡΙΟΥ ΤΡΕΧΕΙ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΓΑΛΑΞΙΕΣ ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΝΕΟΥΣ ΠΛΑΝΗΤΕΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΚΟΤΟΥΣ ΕΞΩΓΗΙΝΟΥΣ! ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΤΟΠ ΓΚΑΛΑΞΙ, ΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΟΠΛΟΙΟ ΤΩΝ ΚΟΣΜΟΠΟΝΤΙΚΩΝ, ΤΩΝ ΑΤΡΟΜΗΤΩΝ ΠΟΝΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΔΙΑΣΤΗΜΑΤΟΣ, ΠΟΥ ΤΑΞΙΔΕΥΟΥΝ ΣΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΜΕ ΚΥΒΕΡΝΗΤΗ ΤΟΥΣ ΤΟΝ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΤΖΕΡΟΝΙΜΟ ΣΤΙΛΤΟΝΙΞ!

ΣΤΟ ΑΠΕΡΑΝΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΕΝΑ ΔΙΑΣΤΗΜΟΠΛΟΙΟ ΣΕ ΣΧΗΜΑ ΦΕΤΑΣ ΤΥΡΙΟΥ ΤΡΕΧΕΙ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΓΑΛΑΞΙΕΣ ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΝΕΟΥΣ ΠΛΑΝΗΤΕΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΚΟΤΟΥΣ ΕΞΩΓΗΙΝΟΥΣ! ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΤΟΠ ΓΚΑΛΑΞΙ, ΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΟΠΛΟΙΟ ΤΩΝ ΚΟΣΜΟΠΟΝΤΙΚΩΝ, ΤΩΝ ΑΤΡΟΜΗΤΩΝ ΠΟΝΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΔΙΑΣΤΗΜΑΤΟΣ, ΠΟΥ ΤΑΞΙΔΕΥΟΥΝ ΣΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΜΕ ΚΥΒΕΡΝΗΤΗ ΤΟΥΣ ΤΟΝ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΤΖΕΡΟΝΙΜΟ ΣΤΙΛΤΟΝΙΞ!

Ο Τζερόνιμο βρίσκει τυχαία έναν μυστηριώδη χάρτη θησαυρού… Ακολουθώντας τον οι Κοσμοποντικοί φτάνουν στον παράξενο υποβρύχιο πλανήτη Ακουαρίξ, όπου συναντούν δάση με επικίνδυνα φύκια, κοπάδια από άγρια πιρανχάξ και, τέλος, μια ομάδα… Κοσμογάτων Πειρατών!

Τα τελευταία 1.500 χρόνια, οι 12 θεοί του Ολύμπου έζησαν χωρίς αγάπη και θυσίες από τους θνητούς. Μόνοι και έρημοι, σε μια σπηλιά του Ψηλορείτη, στην Κρήτη, κατάντησαν γερασμένοι και καταθλιπτικοί. Όταν όμως τα επτά παιδιά της τρελοπαρέας τούς ανακάλυψαν, η δική τους ζωντάνια και η όρεξη για περιπέτεια αναζωογόνησαν τους θεούς, θυμίζοντάς τους τον παλιό καλό τους εαυτό και χαρίζοντάς τους νιάτα και δύναμη.

Φυλαχτείτε, μα τον Δία! Οι Ολύμπιοι θεοί ξύπνησαν και άρχισαν ξανά τις ζαβολιές!

Κίτρινο καγιάκ.
Κάνε κουπί.
Γαλάζιος ουρανός.
Αντίο νησί.

Ψάρια πηδούν.
Πάπια κολυμπά.

Φώκιες κοιτάζουν.
Βαρκούλα σταλιά. 

Αν είχα λίγη γη θα την έλεγα Εκεί.
Αυτό θα 'ταν το σπίτι μου με ήλιο ή βροχή.

Αν είχα ένα σπιτάκι
θα το 'λεγα Αγαπημένο.
Ευτυχία θα 'ταν γεμάτο
και πάντα προστατευμένο. 

«Δευτέρα: Μακαρόνια με κιμά, και η είδηση ότι ο αδελφός μου καταφτάνει από την Αγγλία παρέα με μια "φίλη" του.
Τρίτη: Πέρκα πλακί, και η άφιξη του "ζεύγους" 'Αλκη - Νικέτ. Ψύλλοι στ' αυτιά της γιαγιάς.
Τετάρτη: Φασολάδα με λακέρδα, και η αποκάλυψη - βόμβα σχετικά με την εθνικότητα της Νικέτ. Ο Μίλτος κι εγώ αναλαμβάνουμε δράση: την παρακολουθούμε στενά. Πέμπτη: Γαλοπούλα γεμιστή, και η φαντασία μας οργιάζει. Η αδελφή μου βρίσκει τον "άντρα της ζωής της".