«Ο Βασίλης Ζιώγας κάνοντας ένα τεράστιο άλμα στην ήδη προχωρημένη δουλειά του, έγραψε τις «Χρωματιστές γυναίκες", ένα έργο που θα το ζήλευε η δραματουργία κάθε τόπου. Καθαρό, λαμπικαρισμένο, χωρίς ίχνος από παράσιτα, ξέφτια, ουρές, αμηχανίες, είναι ασφαλώς ένα από τα δύο-τρία καλύτερα νεοελληνικά έργα» (ΜΗΝΑΣ ΧΡΗΣΤΗΔΗΣ, "ΕΘΝΟΣ", 11-2-1985)

Ο ηθοποιός, σκηνοθέτης, ποιητής και θεατρικός συγγραφέας Γιάννης Κοντραφούρης πέθανε τον Σεπτέμβριο του 2007 σε ηλικία 39 ετών αφήνοντας πίσω του ένα συγγραφικό έργο δυσβάστακτης για τα ελληνικά κατεστημένα διαφορετικότητας. Η πορεία του εξάλλου ήταν προδιαγεγραμμένη, αφού η χώρα στην οποία έζησε ήταν αποκλειστικά και μόνο ικανή να ξεπροβοδίζει νεκρούς. Ο Κοντραφούρης πολεμήθηκε από τους γνωστούς - αγνώστους ειδήμονες, αρνούμενος φανατικά να αποδεχτεί τις νεοελληνικές κανονικότητες.

Έργο με σαφείς αναφορές στην πολιτική επικαιρότητα της εποχής κατά την οποία γράφτηκε, η "Τιμή της ανταρσίας στη μαύρη αγορά" γνώρισε ένα εμβληματικό ανέβασμα από τον διάσημο σκηνοθέτη Patrice Chereau το 1968, μερικούς μήνες μετά τα γεγονότα του Μάη του '68 στο Παρίσι. Το ενδιαφέρον του έργου επ' ουδενί εξαντλείται ωστόσο στη διάσταση του ιστορικού ντοκουμέντου μιας κοινωνικής εξέγερσης, της θεατρικής μετουσίωσής της και των πρώτων βημάτων ενός νεαρού τότε συγγραφέα.

(...) Το έργο είναι δομημένο με έξυπνο τρόπο, με σκηνές που αλληλοεισδύουν η μία μέσα στην άλλη, με γυρίσματα στο παρελθόν, με προβολές στο μέλλον. Στη βάση του όμως, στα καθέκαστα, είναι ένα έργο ρεαλιστικό, σχεδόν φωτογραφικά αποτυπωμένο. Περιγράφει τις τρεις όψεις, τις τρεις δοκιμασίες αυτής της γυναίκας που παλεύει με τις προκαταλήψεις της, την τρέχουσα ηθική, τα στερεότυπα της ανδροκρατίας, τους κώδικες συμπεριφοράς τριών στρωμάτων της κοινωνίας μας. Ο κ.