Η συλλογή "Υπέρηχοι" είναι το πρώτο βιβλίο ποίησης της Ειρήνης Γκόλτσιου καιπεριλαμβάνει τριάντα ποιήματα, επιλεγμένα από ένα πολύ ευρύτερο υλικό και αδημοσίευτα έως τώρα στο σύνολό τους.

Ο ανεκπλήρωτος έρωτας, η δρεπανηφόρα εποχή με τις ποικίλες οδυνηρές απαγορεύσεις της κι ένας πικρός, πολύπτυχος στοχασμός για τη σύγχρονη πόλη είναι τα θέματά της. 

Συμπληρωματικό της δημοφιλέστατης πεζογραφίας του, το -λιγότερο γνωστό- ποιητικό έργο του Μενέλαου Λουντέμη μάς συστήνει εκ νέου έναν γνήσια αριστερό συγγραφέα. Μακριά από κομματικές παρωπίδες, αυτός ο λυρικός της κοινωνικής στράτευσης εμφανίζεται και μέσα στην ποίησή του ως ένας βαθιά ανθρωπιστής λογοτέχνης. Υμνητής της απλής ζωής του λαού, αλλά και γενναία μαχόμενος κατά των πάσης φύσεως καταπιέσεων και διακρίσεων, ταυτίζει τον Έρωτα με την Ελευθερία και μας καλεί να αγωνιστούμε για έναν καλύτερο κόσμο.

Όταν φτάσεις κάποτε ν' ανακαλύψεις 
πόσες ακόμα αυταπάτες συντηρούσες 
όταν αναγκαστείς ν' αναγνωρίσεις 
κι εκείνα που δεν ήθελες να παραδεχτείς 
όταν πέσει και το τελευταίο είδωλο 
που πάνω του στήριζες την πίστη σου 
τότε μπορεί ν' αρχίσεις να μαθαίνεις 
πόσο βαθιά πηγαίνουν, πόσο είναι σκοτεινές 
οι ρίζες της καθεμιάς σου πράξης.
[Από την έκδοση]

Πεζόμορφα κείμενα, σημειώσεις, παραθέματα, ίχνη, αναγνώσεις, αναφορές, επισημάνσεις, θραύσματα για την ποιητική του χώρου, τον χώρο ως εργαστήριο, τον αρχιτεκτονικό χώρο και το ψυχικό κέντρο.

Ο Θάνος Σταθόπουλος, στο έβδομο βιβλίο του, δίνει βαρύτητα στην ποιητική του χώρου κάνοντας μια νύξη για ό,τι θα μπορούσαμε να ονομάσουμε "αρχιτεκτονικό χώρο", δηλαδή την περιοχή στην οποία λαμβάνει χώρα η ανθρώπινη έκφραση και η οποία ορίζεται από το σώμα, τα ενεργήματα, την κατοίκηση, τη μνήμη, το χρόνο, τα σημεία, τη μορφοποίηση και το ψυχικό κέντρο.

Ο τόμος περιέχει τις ποιητικές συλλογές:
"Απόπειρα" 1969
"Εμείς και ο βροχοποιός" 1973
"Δεκατρία ηλεκτρικά ποιήματα" 1978
"Καιρικές συνθήκες" 1981
"Κλιμματιζόμενοι διάδρομοι" 1986
"Η μηχανή των μυστικών" 1993
"Τήνος", ποιητική περίληψη" 1997
"Μουσείο αέρος" 1999
"Ιωνάς" 1999

Δεν εμπιστεύομαι τους ανθρώπους που δεν έχουν ερωτευθεί, μισήσει, αγαπήσει, που δεν έχουν κάνει απολογισμούς, με τα τραγούδια του ιερουργού Άκη Πάνου. 

5

ανάνηψη

ΕΙΝΑΙ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ η καρδιά από ειρήνη·
σκιρτά απαλά η αυγή στο μαξιλάρι,
δειλά ανοιγμένα βλέφαρα, τους χύνει

μια σιγαλιά υδραργύρου το φεγγάρι·
στον ουρανό μόλις αντέχει ακόμα
ο αλουμινένιος δίσκος του, σαλπάρει

των άστρων το θαμπό πανί, το χώμα
μια νοτισμένη οσμή βαθιά αναδίδει.
Ούτ' άχνα... Όλα τριγύρω αλλάζουν χρώμα

ιδρώνει πράσινο αίμα το γρασίδι,
τα κάδρα πια έχουν πρόσωπο στους τοίχους,
ένα ποτήρι αστράφτει, ένα ψαλίδι

μιμείται λες τους μορφασμούς του ψύχους.

Οι άνθρωποι του περιθωρίου, ο φόβος της μοναξιάς, τα μυστικά που κρύβουν οι κλειστές πόρτες των σπιτιών και η πόλη που εγκλωβίζει όνειρα και διαψεύδει ελπίδες είναι τα συστατικά στοιχεία των ποιημάτων του Νίκου Φρατζέτη. Ποιήματα με σαφή σκηνοθεσία, επιλέγουν συνειδητά την πεζολογική υφή, την ειρωνεία και τον σαρκασμό προκειμένου να επιτύχουν την επικοινωνία με τον αναγνώστη.

"Το τρένο και ο Φώκνερ" είναι η δεύτερη ποιητική συλλογή του Νίκου Φρατζέτη μετά την "Υπακοή" (εκδόσεις Άπαρσις, 2012).


ΤΟ ΤΡΕΝΟ ΚΑΙ Ο ΦΩΚΝΕΡ

Ταξιδεύω στα τρένα της πόλης.