Η λεγόμενη Cambridge Controversy των δυο Cambridges σχετικά με το κεφάλαιο, αποτέλεσε την τελευταία μεγάλη συζήτηση στο πεδίο της οικονομικής θεωρίας μετά την εν τοις πράγμασι διεξαχθείσα συζήτηση μεταξύ Keynes και κεϋνσιανών αφ' ενός και Νεοκλασικών αφ' ετέρου πριν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Οι μνημονιακές πολιτικές δεν άρχισαν να ασκούνται μετά τα μνημόνια, δηλαδή μετά το 2009, με πρόσχημα το δημόσιο χρέος, αλλά το αργότερο ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 1990, με πρόσχημα το ιδεολόγημα του "εκσυγχρονισμού". Υπάρχει λοιπόν ένας δρόμος προς το μνημόνιο και κάτι από αυτόν το δρόμο σκιαγραφείται εδώ. Ο τόμος συμπεριλαμβάνει κείμενα που περιγράφουν

Σκοποί της μνημονιακής νεοφιλελεύθερης οικονομικής πολιτικής είναι: Η μείωση μισθών και συντάξεων, η διάλυση των εργασιακών σχέσεων και η αύξηση των κερδών, η διάλυση του κοινωνικού κράτους και της κοινωνικής ασφάλισης, η εκχώρηση των οικονομικών δραστηριοτήτων και η εκποίηση της περιουσίας του Δημοσίου στους καπιταλιστές και τέλος η πειθάρχηση των εργαζομένων και των πολιτικών και συνδικαλιστικών οργανώσεων τους. Για την ιδεολογική στήριξη και προπαγάνδιση αυτής της πολιτικής συστρατεύθηκε πλήθος αστών οικονομολόγων.